Przygotowałem zestawienie najładniejszych i najciekawszych szczytów w Alpach, które oglądałem lub odwiedziłem. Lista obejmuje obecnie jedynie część pasm alpejskich i z czasem będę ją uzupełniał o następne. Obecnie brakuje większości pasm Alp austriackich. Do uzupełnienia są również niektóre rejony Alp Berneńskich i Graickich, Zachodnia część Masywu Berniny i pewnie wiele innych mniej ważnych. Jest zatem gdzie jeździć jeszcze przez wiele lat.
Saas Rigais 3025 m, Dolomity, Włochy
Saas Rigais to najwyższy szczyt najeżonej ostrymi iglicami grani Odle w Dolomitach. Szczyt wygląda ładnie z wielu miejsc, ale najlepszy widok rozciąga się z Secedy.
Rjavina 2532 m, Alpy Julijskie, Słowenia
To pierwszy konkretny szczyt jaki zobaczyłem w Alpach w ogóle. Pewnie dlatego zapamiętałem to wrażenie potęgi kiedy wyłonił się spośród chmur. Ten piękny i wysoki wapienny szczyt dominuje w krajobrazie okolic Domu Stanica, a strzelistością i śmiałością ścian przyćmiewa nawet sąsiedni Triglav, którego również stąd widać.
Skrlatica 2740 m, Alpy Julijskie, Słowenia
Drugi najwyższy szczyt Słowenii to słynna Skrlatica. Choć góra nie wyróżnia się wybitnością w panoramie Alp Julijskich, to surowa skalna kopuła robiła na mnie wrażenie ilekroć ją oglądałem, a trudy wędrówki na ten wierzchołek sprawiają, że jego zdobycie smakuje jeszcze lepiej.
Tre Cime di Lavaredo 3003 m, Dolomity, Włochy
Tre Cime to najbardziej znany masyw w całych Dolomitach – i umówmy się, jeden z najpiękniejszych. Wokół masywu prowadzi piękna trasa pozwalająca podziwiać najlepsze widoki w tej okolicy. Na Tre Cime prowadzą wyłącznie trasy wspinaczkowe.
Monte Paterno 2744 m, Dolomity, Włochy
Tuż obok Tre Cime stoi niższy szczyt, ale wcale nie mniej urodziwy. Śmiały kształt Monte Paterno to prawdziwa ozdoba tej części Dolomitów. Na wierzchołek prowadzi nietrudna farrata.
Maly Triglav 2725, Alpy Julijskie, Słowenia
Mały Triglav leży w cieniu głównego wierzchołka, ale moim zdaniem jest on warty uwagi. Wspaniała eksponowana trasa, która prowadzi wschodnią ścianą, a później granią, oferuje pierwszorzędne wrażenia i wspaniałe widoki na główny wierzchołek i okoliczne szczyty.
Watzmann 2713 m, Alpy Bawarskie, Niemcy
Wizytówką Bawarii, a przede wszystkim rejonu Berchtesgaden jest słynny Watzmann – okazały wapienny szczyt wznoszący się nad jeziorem Königssee.
Jalovec 2645 m, Alpy Julijskie, Słowenia
Każdy kto choćby raz zobaczy Jalovec zostanie zainfekowany do tego szczytu miłością lub choćby tylko szacunkiem, bo jest to góra o kształcie przypominającym ogromny oszlifowany boską ręką kryształ. Wielu uważa, że jest to najpiękniejszy szczyt Alp Wschodnich. Na tę z pozoru niedostępną skalną piramidę prowadzi kilka dróg, wśród nich szczególnie piękna przed dolinę Tamar i nieco mniej ciekawa od schroniska Zavetišče pod Špičkom.
Mangart 2679 m, Alpy Julijskie Słowenia/Włochy
Ten potężny szczyt znajdujący się na granicy włosko-słoweńskiej to trzecia najwyższa góra w Słowenii. Góruje prawie 2 km ponad otaczającymi go dolinami, ale z racji tego, że dość wysoko da się podjechać samochodem na Mangartsko sedlo, na szczyt można względnie szybko wejść ferratą.
Skuta 2547 m, Alpy Kamnicko-Savińskie, Słowenia
Skalna piramida śmiało strzelająca w niebo to prawdziwa ozdoba Alp Kamnicko-Savińskich. Góra wznosi się w głównej grani pasma którą wiedzie via ferrata o znacznej ekspozycji, oferująca pyszne widoki od Jezerskiej Kočnej po Planjavę i Ojstricę.
Großglockner 3798 m, Wysokie Taury, Austria
Najwyższy szczyt Austrii jest jedną z najpopularniejszych gór w całych Alpach, tłumnie odwiedzaną przez cały rok. Blok szczytowy ma postać podwójnej piramidy na którą składają się: Główny wierzchołek i niższy Kleinglockner. Prowadzi tędy krótka, ale piękna śnieżna graniówka. Wielki Dzwonnik jest tak charakterystycznym punktem na górskiej mapie Austrii, że można go dojrzeć i rozpoznać nawet z terenu Włoch czy Słowenii.
Naafkopf 2570 m, Rätikon, Alpy Retyckie, Księstwo Liechtenstein /Szwajcaria/Austria
Wśród wspaniałej scenerii zielonych pastwisk w okolic doliny Renu wznosi się szereg niewysokich skalistych wierzchołków. Leżący na styku trzech granic Naafkopf to drugi najwyższy szczyt Liechtensteinu po Grauspitz. Góra słynie ze wspaniałej panoramy obejmującej góry 5 krajów: Liechtensteinu, Austrii, Szwajcarii, Niemiec i Włoch.
Więcej o Alpach Liechtensteinu poczytasz w osobnym artykule:
Piz Palü 3905 m, Grupa Bernina, Szwajcaria
Trójwierzchołkowy Piz Palü to najbardziej charakterystyczny szczyt Masywu Bernina i przez niektórych uważany za najładniejszą lodową górę całych Alp Wschodnich. Trasa trawersująca wierzchołki to klasyczna piękna droga alpejska wśród wielkich szczelin i ostrych grani.
Sassolungo 3181, Dolomity, Włochy
Okazały masyw Sassolungo to jedna z najbardziej charakterystycznych gór w całych Dolomitach. Szczególnie fantastycznie prezentuje się z łąk Alpe di Siusi, gdzie jej kształt jest chyba najlepszy.
Weisshorn 4506 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Są tacy, którzy uważają Weisshorn za jeden z najładniejszych szczytów w całych Alpach. Ten wybitny szczyt w kształcie nieregularnej piramidy, dumnie prezentuje się z każdej strony, a szczególne wrażenie robi z bliska, skąd widać jego długie, ostre i trudne granie.
Zinalrothorn 4221 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Zinalrothorn to prawdopodobnie najostrzejszy i najbardziej strzelisty z wysokich szczytów alpejskich. Jego prawie pionowe granie i wąski piramidowy czubek upodabniają go do stojącego na sztorc noża. Smaku dodają trudne drogi wejściowe (np. Kanzelgrat).
Dent Blanche 4356 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Biały Ząb jest moim zdaniem najpiękniejszą górą w Szwajcarii zaraz obok Matterhornu. Jego śmiały regularny kształt czyni go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych szczytów w Alpach.
Täschhorn 4490 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Täschhorn to najładniejszy szczyt pasma Mischabel i wraz z sąsiednim wyższym Domem (2545 m) tworzą wyniosłe gniazdo górskie górujące nad doliną Mattertal. Regularna sylwetka Täschhornu czyni go łatwo rozpoznawalnym z każdego miejsca w Alpach Walijskich.
Dent d’Herens 4171, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Dent d’Herens jest ostatnim szczytem leżącym u końca słynnej doliny Mattertal i powszechnie jest uważany za jeden z najtrudniejszych czterotysięczników w całych Alpach – głównie ze względu na skomplikowaną topografię i trudny w ocenie stromy teren lodowcowy. Wspaniała lodowa ściana północna, którą widać z okolic schroniska Schönbielhütte jest jednym z najbardziej emocjonujących widoków jakie dane mi było oglądać w Alpach.
Matterhorn 4478 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Najpiękniejszy szczyt w Alpach – tu raczej nie ma dyskusji. Góra symbol oraz najłatwiej rozpoznawalny szczyt na świecie, o którym napisano i powiedziano już chyba wszystko.
Więcej o Matterhornie przeczytasz w innym moim artykule:
Breithorn 4159, Alpy Walijskie, Szwajcaria/Włochy
Breithorn to ogromna grań skalno-lodowa o kilku wierzchołkach i łącznej długości 2,5 km. Główny wierzchołek nosi miano jednego z najprostszych czterotysięczników w Alpach i jest łatwo osiągalny z górnych stacji kolejek linowych na Klein Matterhorn i Testa Grigia, stąd zwykle odwiedzany jest bardzo tłumnie. Jednak przejście całej grani jest już poważną ekspedycją alpejską.
Lyskamm 4527 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Choć Lyskam leży w sercu Alp szwajcarskich jest mniej znany od swych sąsiadów: Matterhornu i Dufourspitze. Ten ogromny dwuwierzchołkowy szczyt leżący na granicy włosko-szwjacarskiej słynie przede wszystkim z ostrej jak brzytwa grani śnieżnej o długości prawie 5 km i ogromnych nawisach, której przejście wymaga pewności ruchów i stabilnej pogody.
Nordend 4609 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria/Włochy
Nordend wraz z Dufourspitze tworzą dach Szwajcarii. Ten niepozorny szczyt jest moim cichym marzeniem na przyszłość, bo prowadzi na niego piękna lodowcowa trasa przewieszona nad brzegiem jednej z najgłębszych przepaści w Alpach.
Mont Collon 3637 m, Alpy Walijskie, Szwajcaria
Mniej uczęszczana część Alp Walijskich również posiada szczyty warte zobaczenia czy sfotografowania, zwłaszcza, że brak tu szpetnej infrastruktury znanej z okolicy Zermatt i Saas Fee. Imponujący, masywny Mont Collon, który góruje nad doliną Arolla jest prawdziwą ozdobą tego zakątka Alp Walijskich. Szczególne wrażenie robi północna ściana skalna, którą wieńczy charakterystyczna lodowa czapa.
Eiger 3970 m, Alpy Berneńskie, Szwajcaria
Eiger to góra legenda – najbardziej znany szczyt świata w historii ekstremalnego alpinizmu. Bogata historia zdobywania najsłynniejszej w Alpach północnej ściany „Nordwand” to przede wszystkim dzieje licznych dramatów i śmiertelnych wypadków. 1800 metrów wysokości czyni Nordwand najwyższą ścianą skalną w Europie. We wnętrzu góry w 1912 r. wydrążono tunel, którym wiedzie najwyższej poprowadzona linia kolejowa w Europie. Ostatnia stacja Jungfraujoch znajduje się na wysokości 3454 m i jest tłumnie odwiedzana przez turystów z Grindelwaldu. Eiger wraz z sąsiednimi szczytami Mönch i Jungfrau tworzy olbrzymią ścianę skalną, która zrobi wrażenie nawet na najbardziej odpornych.
Grandes Jorasses 4208 m, Masyw Mont Blanc, Francja/Włochy
Któż nie zna tej góry? Ogromna północna ściana tego imponującego szczytu ma ponad 1200 m wysokości i prawie półtora kilometra szerokości, wręcz przygniatając swym ogromem. Należy do największych i najbardziej wymagających w całych Alpach. Najtrudniejszy fragment ściany nazwany Filarem Walkera na Grandes Jorasses, północna ściana Eigeru i północna ściana Matterhornu tworzą tzw. Tryptyk Alpejski – najbardziej wymagających, północnych ścian Alp.
Aiguille de Rochefort (4001 m), Masyw Mont Blanc, Francja/Włochy
Zupełnie niepozorny szczyt, który niczym szczególnym nie wyróżnia się w panoramie Masywu Mont Blanc. Nieszczególnie wysoki gubi się w cieniu bliskich sąsiadów: Dent du Geant i Grandes Jorasses. Jest jednak jeden powód by umieścić go w tym zestawieniu. Widok spod Zęba Giganta na śnieżną grań Rochefort o barokowych nawisach i górujący nad nią Aiguille de Rochefort to jeden z najbardziej wysokogórskich i najpiękniejszych widoków w Alpach!
Dent du Geant 4013 m, Masyw Mont Blanc, Francja/Włochy
Popularna turnia jest pierwszym od zachodu szczytem wybitnego wypiętrzenia w centralnej części Masywu Mont Blanc. Charakterystyczna skalna iglica jest popularnym rejonem wspinaczkowym, stąd zwykle można tu spotkać wielu wspinaczy i alpinistów. Choć Ząb Giganta, bo tak brzmi jego polska nazwa, widać z wielu miejsc, to szczególnie pięknie ogląda się go z tarasu widokowego górnej stacji kolejki na Pointe Helbronner.
Aiguilles de Chamonix, Masyw Mont Blanc, Francja
Wspaniałe granitowe zerwy najeżone iglicami, turniami i żandarmami to najbardziej charakterystyczna cecha skalnych ścian Masywu Mont Blanc. Wśród nich wyróżnia się Aiguille du Midi, znana głównie dlatego, że wjeżdża tu druga najwyższa w Europie kolejka linowa. Postrzępione grzebienie robią wrażenie od każdej strony, ale szczególnie ciekawie wyglądają z Aiguilles Rouges, gdzie jak na dłoni widać cały masyw z najwyższą górą Europy włącznie.
Aiguille Blanche de Peuterey 4112 m, Masyw Mont Blanc, Włochy
Aiguille Blanche de Peuterey jest jednym z najtrudniej dostępnych czterotsięczników w Masywie Mont Blanc. Imponująca lodowa ściana północno-wschodnia rozpięta między skalnymi filarami robi wrażenie nawet na najbardziej wybrednych.
Grand Roc Noir 3582 m, Vanoise, Alpy Graickie, Francja
Skalisty szczyt, który swym kształtem przypomina tatrzański Giewont, jest jedną z najładniejszych gór w najstarszym parku narodowym Francji – Vanoise.
Aiguilles d’Arves 3514m, Alpy Delfinackie, Francja
Aiguilles d’Arves to prawdziwa perła Alp Delfinackich. Trzy strzeliste skalne turnie, które dumnie układają się w kształt korony, to jeden z najwspanialszych masywów całych Alp. Skomplikowany dojazd, brak infrastruktury i słabe zaludnienie czynią to odległe miejsce jeszcze bardziej wyjątkowym. Niezmącona cywilizacją przyroda oraz zupełne pustki na szlakach pozwalają obcować wyłącznie z górami i zwierzyną, która pasie się tu bez opieki pohukujących pasterzy.
Pełną relację z Aiguilles d’Arves przeczytasz w osobnym artykule:
Mont Pelvoux 3946 m, Écrins, Alpy Delfinackie, Francja
Wspaniały strzelisty wielowierzchołkowy Pelvoux robi piorunujące wrażenie i przyćmiewa swoim wyglądem wszystkie szczyty w okolicy. Przez długi czas był uważany za najwyższe wzniesienie Ecrins i najwyższą górę Francji (do 1860 r.). Trasa która trawersuje Pelvoux z południa na północ jest uznawana za najładniejszą drogę śnieżną w całym paśmie.
Barre des Écrins 4102 m, Écrins, Alpy Delfinackie, Francja
Pierwszy alpejski czterotysięcznik od zachodu jest jedną z najładniejszych gór całego pasma Écrins. Od strony południowej opada śmiałą skalną ścianą, którą wiedzie skomplikowana mikstowa droga, a od północnej jest pokryty pięknym stromym lodowcem Blanc, który bierze tu początek i spływa w dolinę. Lodowcem wiedzie popularna trasa wejściowa, która oferuje zapierające dech widoki na całe Alpy Zachodnie.
CDN.
Zobacz również:
3 Comments
~joten52 · 5 października, 2015 o 7:44 pm
No Karol, zaskakujesz mnie znów. Piękna robota.
~Iwona · 17 stycznia, 2016 o 11:39 am
Przepiękne… Na najdłużej przykuło moją uwagę zdjęcie „Charakterystyczny Ząb Giganta. Widok ze schroniska Torino” – wydaje mi się, że ze względu na gwiazdy 😉 Pozdrawiam
Szwendacky · 16 października, 2020 o 9:56 am
Piękne fotografie. Z sentymentem spojrzałem na Grossglockner, na którym stanąłem 2 miesiące temu. Z kolei szczyty Alp Szwajcarskich robią na mnie największe wrażenie.