10 najpiękniejszych szlaków w Pieninach

Pieniny bywają często określane mianem „najładniejszych gór w Polsce”. Kiedy się tam trochę pochodzi łatwo to zrozumieć. Choć osobiście uważam, że najwyższa pozycja Tatr w górskiej hierarchii naszego kraju jest niezachwiana, to chętnie Pieninom przyznam miejsce na pudle z numerem 2. Poniżej przedstawiam subiektywny ranking 9 najciekawszych szlaków i moich tras w Pieninach. W tytule jest mowa o 10 szlakach, ale jedną trasę mam jeszcze w planach, więc obecnie jest tylko 9 🙂

9. Przełęcz Osice – Przełęcz Szopka – Trzy Korony – Zamek Pieniny – Krościenko nad Dunajcem

Kolor szlaku: Niebieski i żółty.

Długość odcinka: 10,6 km

Dlaczego warto: Dość długa wycieczka głównie wśród terenów leśnych wyprowadza w końcu na Trzy Korony. Po takiej trasie bajeczna panorama ze szczytu smakuje podwójnie.

Opis atrakcyjności: Znaczna część trasy prowadzi wśród lasów i tylko z rzadka wychodzi na widokowe polanki, z których można obejrzeć ładne panoramy. Ta droga najlepiej prezentuje się podczas śnieżnej zimy, kiedy można wędrować w bajecznej scenerii szadzi i ornamentów śnieżnych na gałęziach. Punktem kulminacyjnym wędrówki jest platforma widokowa na Trzech Koronach, która oferuje prawdopodobnie najwspanialszy widok jaki można oglądać w polskich górach – nieziemski pejzaż Podhala, Tatr i Pienin (więcej o Trzech Koronach w trasie nr 4 ). Po 2 godzinach leśnej wędrówki panorama smakuje najwspanialej – warto sprawdzić samemu.

W drodze powrotnej można odwiedzić Zamek Pieniny (zwany też zamkiem św. Kingi) – ruiny niewielkiej warowni zawieszonej na skalnym cyplu pod Górą Zamkową. Resztki murów nie robią dziś szczególnego wrażenia, więc jest to atrakcja raczej dla zainteresowanych. Sam byłem tam tylko jeden raz, a w pamięci bardziej utkwiły mi oblodzone stopnie na szlaku prowadzącym do Zamku niż sama budowla.

Wady: Większa część trasy prowadzi lasem, co na dłuższą metę może nużyć. W rejonie Trzech Koron bywa tłoczno, więc należy liczyć się z możliwością postoju w kolejce do platformy widokowej. Wejście na szczyt płatne.

Trzy Korony

Zimowa panorama z Okrąglicy.

Widokowa polanka w okolicach Macelaka.

Widok na Trzy Korony na kilkaset metrów przed przełęczą Szopka.

Zimą w rejonie Krościenka bywa sporo śniegu.

Zimowy czas to idealna pora na wędrówkę leśnymi szlakami Pienin.

8. Lesnické sedlo – Plašná – Sedlo Cerla – Červený kláštor

Kolor szlaku: Czerwony.

Długość odcinka: 7,2 km

Dlaczego warto: Trasa w całości na terytorium Słowacji; prowadzi przez kilka interesujących punktów widokowych, wśród których na szczególną uwagę zasługuje Sedlo Cerla.

Opis atrakcyjności: Na Lesnické sedlo najwygodniej dostać się samochodem, gdzie prowadzi pięknie położona, widokowa szosa do Lesnicy; przejazd tak ładnie umiejscowioną drogą sam w sobie jest wielką atrakcją. Dogodnym punktem wypadowym jest też polska część Małych Pienin, skąd wiedzie znakowana na żółto droga. Czerwony szlak, którym prowadzi ten fragment trasy oferuje oryginalne widoki z kilku miejsc. Szczególnie ciekawy jest początek trasy, czyli podejście pod Aksamitkę, skąd świetnie prezentują się Małe Pieniny na północy (ze strzelistym Rabsztynem!) i Tatry górujące ponad Spiską Magurą na południu. Widoki z Plašnej niestety nie powalają, bo drzewa skutecznie osłaniają to co dawniej można było oglądać, więc nie warto wierzyć zbytnio mapom, które próbują wmówić, że jest inaczej. Warto jednak iść dalej, bo na trasie jest jeszcze jedno wspaniałe miejsce – Sedlo Cerla. Widoki choć ograniczone przez okoliczne pagórki pozwalają oglądać polskie Pieniny od mało znanej strony.

Wady: Kilka nużących i stromych odcinków leśnych. Parking na Lesnickim sedlu płatny.

Masyw Plašnej i cały grzbiet, którym prowadzi trasa, wystające z porannych mgieł. Widok z Wysokiego Wierchu.

Bezleśny fragment trasy prowadzący od Lesnickiégo sedla jest bardzo widokowy.

Przereklamowane widoki z Plašnej. Na większości map szczyt jest oznaczony jako „wybitny punkt widokowy”.

Sedlo Cerla to miejsce stosunkowo mało znane, ale o wielkim uroku. Zachwyciło mnie, kiedy po dłuższej wędrówce lasem wyszedłem na pustą, słoneczną polanę.

Červený Kláštor i najbardziej znany zabytek tej miejscowości – Czerwony Klasztor – dawny klasztor kartuzów i kamedułów. Zbudowany na pocz. XIV w. później rozbudowywany. Budowla wznosi się nad brzegiem Dunajca, w tle widać Trzy Korony.

7. Szczawnica – Palenica – Szafranówka – Lesnica – Przełom Dunajca – Szczawnica

Kolor szlaku: Żółty, niebieski i czerwony.

Długość odcinka: 10 km

Dlaczego warto: Zamiast ograniczać się wyłącznie do leniwego wjazdu wyciągiem na Palenicę, warto zejść do Leśnicy, by wśród skał Bystrzyka nieszablonowo wrócić do Szczawnicy. Nieopodal Leśnicy jeden z najbardziej oryginalnych widoków na otoczenie Przełomu Dunajca!

Opis atrakcyjności: Okrężna trasa ze startem i metą w Szczawnicy pozwala zwiedzić najładniejsze miejsca w okolicy kurortu w ramach jednej wycieczki. Palenica przyciąga głównie tzw. niedzielnych turystów – prowadzi tam kolej linowa, pachną budki z jedzeniem oraz kusi zjeżdżalnia wózkowa – kto nie lubi tego typu atrakcji niech czym prędzej umyka na grzbiet Małych Pienin, gdzie znajdzie ukojenie. Jeśli mamy dużo czasu można kontynuować wycieczkę w Kierunku Wysokiego Wierchu i Wysokich Skałek (sprawdź trasę nr 1), ja jednak polecam wybrać się w przeciwnym kierunku i odbić żółtym szlakiem na Słowację w kierunku Lesnicy, skąd startuje najciekawszy fragment wyprawy. Na zboczach Červenej hory, tuż przy ławeczkach odsłania się imponująca Panorama otoczenia Przełomu Dunajca, do którego dojdziemy idąc dalej tą trasą. Najbardziej niezwykle wygląda z tego miejsca Sokolica, której pionowa ściana nadaje górze kształt wilczego zęba. Końcowy fragment niebieskiego szlaku (bezpośrednio doprowadzający do Przełomu) jest szczególnie ładny. Góra Bystrzyk, tworząca w tym miejscu przytłaczające skalne urwisko oraz pojedyncza skalna piramida Osobitnej Skały tworzą maleńki kanion, przez który przedziera się strumień Leśnickiego Potoku oraz droga, którą wędrujemy. Nad brzeg Dunajca wychodzimy w bardzo ciekawym miejscu, gdzie rzeka bierze 180° zakręt mijając Przechodni Wierch – to chyba mój ulubiony widok na trasie Pienińskiej Drogi. Stąd wśród gwaru turystów, rowerów i flisackich łódek dochodzimy do Szczawnicy.

Wady: Piknikowa atmosfera i zapach żarcia na Palenicy nie każdemu odpowiada, dlatego warto szybko uciekać w dalszą trasę.

Okolice Przełomu Dunajca z Leśnicy.

Widoki ze słowackiej części Małych Pienin.

Jesień na zboczach Červenej hory.

Skalna ściana Sokolicy prezentuje się imponująco ze zbocza Červenej hory.

Przełom Dunajca nieopodal Leśnicy.

Skalna ściana Bystrzyka.

6. Przełęcz Snozka – Zamek w Czorsztynie – Majerz – Przełęcz Osice

Kolor szlaku: Niebieski, dojście do zamku w Czorsztynie zielonym.

Długość odcinka: 7 km

Dlaczego warto: Bezleśna trasa prowadzi sfałdowanymi łąkami, które otaczają ośnieżone szczyty Tatr i leśne pagórki Pienin, a obrazu sielanki dopełniają ruiny starych zamków oraz błyszcząca w słońcu tafla Jeziora Czorsztyńskiego.

Opis atrakcyjności: Ten fragment trasy prowadzi przez tzw. Pieniny Czorsztyńskie – grupę bezleśnych, łagodnie pofalowanych wzgórz. Można go pokonać bez żadnego wysiłku, bo trasa prawie nie zawiera przewyższeń. Dzięki temu oferuje atrakcje bardzo łatwo dostępne. Niebieski szlak pozwala podziwiać piękne panoramy Tatr ponad lustrem dużego zbiornika Jeziora Czorsztyńskiego. W Czorsztynie koniecznie trzeba podejść zielonym szlakiem do ruin gotyckiego Zamku Czorsztyn. Ominięcie zamku skraca trasę o połowę.

Wady: Choć panoramy są wspaniałe większość trasy prowadzi wzdłuż dróg i w miejscowości, więc trudno poczuć się jak w górach.

Zamek Czorsztyn i panorama Tatr. Ten wspaniały widok można oglądać ze szlaku niebieskiego.

Przełęcz Snozka o poranku.

Tafla Jeziora Czorsztyńskiego rano często przykryta jest mgłą.

Idąc niebieskim szlakiem prawie cały czas oglądamy Tatry w całej krasie.

Ruiny zamku w Czorsztynie.

Charakterystyczny obły szczyt Majerz.

5. Szczawnica – Przełom Dunajca – Červený kláštor

Kolor szlaku: czerwony lub spływ tratwą flisacką

Długość odcinka: 10 km

Dlaczego warto: Przełom Dunajca to cud natury europejskiego formatu! Trasa w sąsiedztwie pionowych ścian skalnych podąża za rzeką, która na niewielkim obszarze zakręca we wszystkich kierunkach. Alternatywna wersja jest jeszcze bardziej niezwykła, bo pokonuje się ją tratwą flisacką!

Opis atrakcyjności: Nie ma drugiej tak pięknej doliny w polskich górach. Nawet w Tatrach. Dunajec na odcinku kilku kilometrów meandruje, bierze liczne ostre zakręty, wije się jak nadepnięty wąż. Droga Pienińska, którą prowadzi czerwony szlak, na całej długości pilnuje brzegu rzeki, więc podczas wędrówki łatwo stracić orientację w którym kierunku się idzie. Uczucie wyjątkowości potęguje fakt, że rzeka jest szeroka i zasobna w wodę, co czyni przełom miejscem jedynym swego rodzaju w polskich górach. Dolina jest wąska, głęboka i dzika, a skalne zerwy okolicznych szczytów zadowolą nawet najbardziej wybrednych.

Jedną z największych atrakcji dla przyjezdnych w całych Pieninach są niezwykłe spływy tratwami flisackimi, które pokonują przełom w czasie około 2 godzin. Nie sądzę, by dla fotografa było kuszącą propozycją być w ruchu w kilkunastoosobowej grupie pasażerów tratwy, ale na wypad turystyczno-krajoznawczy jest to ciekawa alternatywa.

Wady: Jak to w głębokich dolinach – w okresie jesienno-zimowym dużo cienia. W okresie letnim tłok i gwar – tak na drodze jak i na rzece. Spływ Dunajcem płatny: bilet normalny 49 zł, ulgowy 24,50 zł.

Skalne Turnie u podstawy Sokolicy. Najwyższa i najostrzejsza to słynna Cukrowa Skała.

Kolano Dunajca – czyli pełen zakręt rzeki wokół Przechodniego Wierchu.

Dunajec między Czerwonym Klasztorem i Sromowcami Niżnymi.

Kolano Dunajca w zimie.

Przełom Dunajca; w głębi Bystrzyk.

Zobacz również:

10 najpiękniejszych szlaków w Karkonoszach

4. Schr. PTTK Trzy Korony – Przeł. Wyżni Łazek – Trzy Korony – Przeł. Szopka – Wąwóz Szopczański – Schr. PTTK Trzy Korony

Kolor szlaku: Zielony, niebieski i żółty.

Długość odcinka: 5,5 km

Dlaczego warto: Najkrótszy szlak na Trzy Korony gwarantuje zdrowy wysiłek, który trzeba ponieść, by obejrzeć najbardziej bajkowy górski pejzaż w Polsce – zapierającą dech panoramę ze skalnej igły Okrąglicy. Koniecznie!

Opis atrakcyjności: Z położonego u stóp Trzech Koron schroniska prowadzą dwie trasy na najwyższy szczyt Pienin Właściwych. Najlepiej wchodzić tą krótszą, ale bardziej stromą. Pozwala ona szybko osiągnąć szczyt. Panorama, którą oferują Trzy Korony jest warta każdego wysiłku. Ten widok jest powszechnie uważany za jeden z najwspanialszych w Polskich górach. W tym jednym spojrzeniu można zamknąć cały urok niezwykłej krainy jaką jest Podtatrze. Pięknie jest tutaj o każdej porze roku i o każdej godzinie.

Aby nie schodzić tą samą trasą można pójść przez Wąwóz Szopczański, który bywa uznawany za jeden z najładniejszych w Pieninach. Na mnie jeszcze nigdy nie zrobił wrażenia, bo zwykle jestem tam w nocy lub w środku dnia, kiedy szlak roi się od turystów.

Wady: Na Okrąglicę wprowadzają żelazne korytarze ze schodami i wydzielonym ruchem prawostronnym, a wejście jest płatne (5,00 zł – bilet normalny, 2,50 zł – bilet ulgowy – w okresie od 20.04 do 31.10). Tłok na Trzech Koronach trwa praktycznie cały rok, więc trzeba się przygotować na oczekiwanie w kolejce do platformy widokowej. Rano i wieczorem również nie można tu liczyć na spokój, bo wówczas szczyt okupują wariaci z aparatami 😉

Panorama z Trzech Koron. W tle grzbiet małych Pienin i najwyższy szczyt całego pasma – Wysoka (1050 m).

Wiosenny poranek na Trzech Koronach.

Panorama z Trzech Koron na południe. Moim zdaniem jeden z najwspanialszych widoków w polskich górach.

Schronisko PTTK Trzy Korony (z lewej) i Trzy Korony z najpiękniejszej strony.

Droga w okolicy Przełęczy Szopka.

Zimowy wschód słońca na Okrąglicy. W tle Nowa Góra i zachmurzone Tatry.

3. Veľký Lipník – Lesnické sedlo – Wysoki Wierch

 Kolor szlaku: Czerwony i żółty.

Długość odcinka: 3,8 km

Dlaczego warto: Najciekawsze dojście na Wysoki Wierch – najpiękniejszy szczyt Małych Pienin. Uwaga! Widoki na trasie mogą odebrać mowę!

Opis atrakcyjności: Na najpiękniejszy szczyt Małych Pienin i jeden z najwspanialszych w całym paśmie – Wysoki Wierch, można dojść z 4 stron świata. Ale bezdyskusyjnie najciekawszy wariant prowadzi z Veľkiego Lipníka przez Lesnické sedlo. Podejście z miejscowości na przełęcz stopniowo wyprowadza z głębokiej doliny w ciekawy widokowo teren, ale to dopiero od Lesnickiégo sedla zaczyna się najpiękniejszy fragment trasy. Łagodnie, po bezleśnej łące wchodzimy na stoki porośnięte rzadko rozrzuconymi drzewami. W tej niesamowitej scenerii, wśród oszałamiających panoram Tatr i Pienin osiągamy wierzchołek Wysokiego Wierchu. Na szczycie jest wspaniale o każdej porze dnia – a szczególnie o wschodzie i zachodzie słońca. To właśnie z tego miejsca rozciągają się najpiękniejsze w całych Pieninach panoramy Tatr Wysokich, oraz właśnie z Wysokiego Wierchu najbardziej bajkowo prezentuje się łańcuch Pienin właściwych – najeżony skalnymi iglicami i zalesionymi trójkątami szczytów. A przy odrobinie szczęścia ujrzymy krajobraz zanurzony w morzu chmur – niczym wyspy zalewane przez fale chmur. Niezapomniane widoki!

Wady: Brak

Widok na Tatry ze słowackich zboczy Wysokiego Wierchu. Najwspanialsza (moim zdaniem) panorama w Pieninach obok widoku z Trzech Koron.

Veľký Lipník, Magura Spiska i Tatry. Taki widok można oglądać w drodze na Wysoki Wierch.

Kępy drzew i krzewów u podnóża Wysokiego Wierchu.

Niesamowity październikowy wschód słońca na Wysokim Wierchu.

Lesnicke sedlo i Tatry. Tego wieczoru było niesamowicie cicho i pięknie.

Pieniny Właściwe wspaniale się prezentują z Wysokiego Wierchu.

Wysoka (1050 m) – najwyższy szczyt Pienin. Widok z Wysokiego Wierchu.

2. Krościenko nad Dunajcem – Sokolica – Czertezik – Czerteż – Krościenko nad Dunajcem

Kolor szlaku: Zielony, podejście na punkt widokowy na Sokolicy niebieskim.

Długość odcinka: 7 km

Dlaczego warto: W niezwykłej scenerii wśród porannych mgieł, pionowych skał i śmiałych szczytów rośnie najsłynniejsze i najbardziej obfotografowane drzewo w Polsce – powykręcana kilkusetletnia reliktowa sosna. Na deser pienińska Orla Perć – skalny grzebień na Czerteżu.

Opis atrakcyjności: Najszybsze dojście na Sokolicę (747 m) prowadzi zielonym szlakiem z Krościenka nad Dunajcem. Ten krótki, ale stromy szlak pozwala osiągnąć szczyt już po godzinie marszu.

Sokolica to góra niewysoka i z daleka niepozorna, ale co to jest za wspaniały szczyt! Pionowa skała wapienna opada urwiskiem wysokim na 300 m, którego podstawa stoi u brzegu Dunajca w dole doliny. Szczytowe partie porastają reliktowe sosny, których jest tam całkiem sporo, choć znana jest tylko jedna – ta najpiękniejsza. Powykręcane drzewo rośnie jakby wbrew prawom natury i wbrew pogodzie. Gęstwina korzeni oplata nagą skałę, a powykręcane gałęzie dowodzą wielkiej woli życia. Ten wspaniały widok to wizytówka Pienin, a za granicą nierzadko wizytówka Polski. Pienińska sosna jest prawie tym dla polskich gór czym Matterhorn dla Alp Szwajcarii, Neuschwanstein dla Bawarii czy Bled dla Słowenii – rozpoznawalnym symbolem i magnesem przyciągającym turystów.

Koniecznie trzeba wybrać się tu na wschód słońca. Pogodna noc i meandrujący w dole Dunajec zrobią swoje – przy odrobinie szczęścia ujrzymy morze mgieł płynące dolinami jak ogromna rzeka, ponad nim zalesione szpice Holicy i Trzech Koron, a w oddali słowackie Tatry. Ten bajkowy widok to Pieniny w pigułce.

W powrotnej drodze warto wydłużyć wycieczkę i odwiedzić Czertezik i Czerteż, którymi prowadzi ładny grzebień skalny. To tzw. sokola perć – niedługa wspinaczka skalna o niewielkiej trudności, ale za to prowadząca w ekspozycji. Na Czerteżu punkt widokowy, z którego można obejrzeć efektowną panoramę, choć z braku pionowego urwiska o dużej wysokości, już nie tej klasy co widok z Sokolicy.

Wady: Szczytowa platforma na Sokolicy ze względów bezpieczeństwa została otoczona żelaznymi barierkami, które wyglądają fatalnie i utrudniają fotografowanie, więc trzeba się trochę nagimnastykować aby wykonać ciekawe zdjęcie. W ciągu dnia wejście jest płatne (5,00 zł – bilet normalny, 2,50 zł – bilet ulgowy. Opłaty pobierane są w okresie od 20.04 do 31.10. Bilet wykupiony na Trzech Koronach jest ważny w tym samym dniu na Sokolicy i odwrotnie. W okresie 1.11 do 19.04 wstęp bezpłatny). O świcie można wejść za darmo przez okrągły rok, bo nie ma kasjera.

Reliktowa sosna na Sokolicy – najsłynniejszy widok w Pieninach.

1 listopada – w tradycji katolickiej święto wszystkich świętych. Tego dnia niektórzy ustawiają znicze upamiętniające ofiary gór.

To co wygląda pięknie na zdjęciach nie zawsze jest tak wspaniałe „od kuchni”. Szczytowa skała na Sokolicy otoczona jest wysoką żelazną barierką.

Sokolica

Zimowy widok na Przełom Dunajca

Reliktowa sosna na Sokolicy

Być w takiej chwili na Sokolicy, która wystaje ledwie kilkadziesiąt metrów ponad chmurami, to wspaniałe przeżycie.

Trzy Korony oglądane z Sokolicy.

Punkt widokowy na Czerteżu.

Wiosenny widok z Czerteża.

Trzy Korony.

1. Schr. PTTK Orlica – Szafranówka – Wysoki Wierch – Durbaszka – Wysoka

Kolor szlaku: Niebieski.

Długość odcinka: 9,2 km

Dlaczego warto: Trasa grzbietowa przez Małe Pieniny aż do najwyższego szczytu całego pasma – Wysokiej, to prawdziwa uczta dla oczu i duszy. Wybitne walory krajobrazowe i najciekawszy widok na Pieniny Właściwe to wizytówka tego miejsca.

Opis atrakcyjności: Na Wysoką (1050 m) – najwyższy szczyt całych Pienin można wejść na kilka sposobów. Najszybsza trasa prowadzi ze słowackiej Przełęczy Korbalowej, a od polskiej strony niezbyt ładnym szlakiem z Jaworek przez Wąwóz Homole. Jednak w mojej opinii warto zrobić dłuższą wycieczkę i przejść cały grzbiet Małych Pienin, wieńcząc ją osiągnięciem najwyższej góry całego pasma. Choć trasa praktycznie na całej długości oferuje wybitne walory widokowe, to szczególnie pięknie robi się w rejonie Łaźnych Skał, gdzie liczne na wcześniejszym odcinku tereny leśne ustępują miejsca łąkom i bezleśnym zboczom. Ładnie prezentuje się w tym rejonie strzelisty Rabsztyn, który sąsiaduje z najpiękniejszym szczytem całych Małych Pienin – Wysokim Wierchem (bardziej szczegółowo opisany w trasie nr 3). Ten rejon to najwspanialszy fragment całej trasy – łagodne bezleśne wzgórza zapewniają wspaniałe widoki i bardzo przyjemny marsz. W razie konieczności polecam zanocować w przyjaznym schronisku pod Durbaszką i kontynuować wycieczkę następnego dnia.

Wreszcie idąc dalej wśród zalesionych pagórków osiągamy udostępnioną schodami platformę na szczytowych skałkach Wysokiej. Widok stąd nie jest tak imponujący jak panorama z Wysokiego Wierchu, ale za to można odnieść fajne wrażenie dzikości i odległości od cywilizacji, której nie doświadczymy nigdzie więcej w Pieninach. Ponadto zdobywamy najwyższy szczyt całego pasma, a to zawsze daje satysfakcję! Ciekawym wariantem jest kontynuacja wycieczki aż do Przełęczy Rozdziela, która kończy pasmo Pienin, i powrót do Jaworek żółtym szlakiem. Wschodnie rubieże Pienin są rzadziej odwiedzane, a widoki stąd są nieco mniej spektakularne i zdecydowanie nieobfotografowane. Gorąco polecam!

Wady: Na szczytach bywa tłoczno.

U podnóża Rabsztyna.

Małe Pieniny to rejon częstego zalegania mgły. Dzięki temu czasem można być świadkiem pięknych zjawisk na pograniczu mgły i słońca.

Panorama z Durbaszki.

Podejście na Wysoki Wierch.

Panorama Tatr z Wysokiego Wierchu należy do najwspanialszych w Pieninach.

Wysoki Wierch o poranku.

Widoki na Pieniny Właściwe są imponujące na całej trasie, ale szczególnie na ostatnim odcinku: Wysoki Wierch – Durbaszka – Wysoka.

Słowackie zbocza w okolicach Durbaszki.

Wysoka (1050 m) – najwyższy szczyt Pienin. Z prawej strony skała-punkt widokowy z widocznymi barierkami.

Sztuczne ułatwienia w drodze na szczyt Wysokiej.

Szczyt Wysokiej obejmuje rezerwat o nazwie Wysokie Skałki. Na wierzchołek prowadzi krótki szlak łącznikowy znakowany niebieskimi trójkątami (trójkąty oznaczają dojście do punktu widokowego).

Panorama z Wysokiej.

Zobacz również:

8 najpiękniejszych szlaków w Rudawach Janowickich